Databankenrecht
Dit betreft het exclusieve recht om verzamelingen van (al dan niet auteursrechtelijk beschermde) elementen te openbaren en te verveelvuldigen.
Dit betreft het exclusieve recht om verzamelingen van (al dan niet auteursrechtelijk beschermde) elementen te openbaren en te verveelvuldigen.
In termen van het databankenrecht is een databank:
De definitie van verzameling is zeer ruim en gaat over iedere verzameling van literaire artistieke, muzikale of andersoortige werken van enig ander materiaal.
Onder het huidige databankenrecht heeft de producent van een databank gedurende 15 jaar het alleenrecht op het kopiëren, verspreiden, tentoonstellen en anderzijds openbaar maken of reproduceren van de databank als geheel. Let wel, de producent heeft daarmee niet automatisch het auteursrecht op alle dingen in de databank, hij is alleen rechthebbend op de verzameling als zodanig. Wel is het zo dat als de producent een keer een kopie van zijn databank in de handel gebracht heeft, dat zijn rechten op die kopie uitgeput zijn – degene die de kopie heeft gekocht, mag die kopie vrijelijk verder doorverkopen.
De producent van een databank heeft het uitsluitende recht om toestemming te verlenen voor de volgende handelingen:
De producent is degene die het risico draagt van de voor de databank te maken investering. Dat houdt in dat niet de maker van de databank maar de opdrachtgever als producent moet worden aangemerkt indien deze het financiële risico draagt.
Ook een aangelegde gegevensverzameling met onderzoeksmateriaal kan onder de databankenwet vallen. Daarbij gaat het alleen om het beschermen van de investering die is gedaan om de gegevensverzameling aan te leggen. Indien een verzameling onderzoeksgegevens als beschermde databank is aan te merken, moeten derden toestemming vragen voor het opvragen en hergebruiken van substantiële delen van de databank of voor herhaald opvragen van niet-substantiële delen.
Als iets valt onder databankenrecht, moet je toestemming vragen voor:
Opvragen is kopie maken (schriftelijk of digitaal), downloaden maar ook overschrijven. Hergebruik is iedere handeling waarmee de databank aan het publiek ter beschikking wordt gesteld. Hierbij gaat het dus om dat toegang tot de databank wordt verschaft.
Echter de rechtmatige gebruiker van een databank (degene die toestemming heeft om gebruik te maken van de databank) heeft ook recht op toegang en hergebruik van een gelimiteerd deel van de databank (dat wil zeggen: hij mag een deel zelf opnieuw gebruiken maar niet meteen de hele databank overnemen). De rechtmatige gebruiker mag niet dingen met de databank doen waarvan hij weet dat ze in strijd zijn met de bedoeling van die databank en mag ook niet de auteursrechten op enige inhoud van de databank schenden.
Rechtmatige gebruikers van een databank hoeven geen toestemming te vragen aan de producent indien een substantieel deel van de inhoud van de databank wordt gebruikt voor:
Dit alles geldt voor zover er geen andere afspraken zijn gemaakt, bijvoorbeeld door technische bescherming of contracten.
Voor het doorkijken van een database is geen toestemming vereist en ook voor het overnemen van kleine hoeveelheden informatie uit database niet. Maar de producent van een database kan contractueel bedingen dat toegang alleen mogelijk is tegen een vergoeding. Ook kunnen er technische beschermingsmaatregelen getroffen worden, zoals het onmogelijk maken om te downloaden of te printen van uit de database.
De producent van een databank, welke op enigerlei wijze aan het publiek ter beschikking is gesteld, mag de rechtmatige gebruiker van die databank niet verhinderen in kwalitatief of kwantitatief opzicht niet-substantiële delen van de inhoud ervan op te vragen of te hergebruiken. Indien de gebruiker toestemming heeft om slechts een deel van de databank op te vragen of te hergebruiken, geldt dit slechts voor dat deel.